f- 71 alleen kunnen spreken. Wat het was, wist ze niet, maar ze gevoelde zich steeds tot dien man aangetrok ken. Zij beantwoordde zijne brievenzooveel ze dit in stilte kon doenen dan deed ze hem honderderlei vragenwaarvan ze de meeste zelf had kunnen be antwoorden. Één ding had ze hem nog niet gevraagd. Ze durfde dit niet per brief doen. Ze wilde wachten tot ze hem kon spreken. Zij wilde hem vragen, of hij studeerde. De gelegenheid deed zich weldra voor, daar had Geert voor gezorgd. Mijnheer en mevrouw Halm waren naar Den Haag; dien avond was er muziek in het BoschGeert wendde voor verkouden te zijn, en ging liever niet meê, en om nu toch niet alleen thuis te zitten, had ze aan Ella en Marie Staatsma verzocht, haar gezelschap te komen houden. Natuurlijk was Frits er van onderricht, dat de meisjes Staatsma bij Geert zouden komen. Tegen zeven uur kwam Frits aanzetten. Na eerst geïnformeerd te hebben, of papa en mama werkelijk naar den Haag waren, treedt hij opgeruimd de woonkamer binnen. Hoe groot is zijne verwonde ring, alleen Marie te vinden. »En waar is Ella," is zijn eerste vraag. «Dat zou je wel willen weten," antwoordt Marie half lachende, «enfin ik zal het je maar vertellen, ze is in den tuin." Wip is Frits in den tuin en werkelijk vindt hij hier Ella, op een tuinbank gezeten. Geen getuige willende zijn van eene ontmoeting

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1885 | | pagina 225