f-
85
meen aandringen van zijne kennissen was hij hiertoe
niet overgegaan. Men zag hem evenwel nergens meer,
en alle gezelschappen, waarin hij vroeger de premier
was, moesten zijn tegenwoordigheid missen. Hij had
zieh voorgenomenzich eene positie te verschaffenen
dit plan zou hij ten uitvoer brengen.
Dacht hij nog aan Ella, en hoopte hij haar triom-
phantelijk tegemoet te kunnen gaan, en haar te zeggen:
«zie hier, nu heb ik eene betrekking; nu vraag ik
nogmaals uw jawoord; kunt gij mij vergeven?"
Hij dacht nog aan haar, en hij hield nog veel van
haar. Maar toch, met die vrouw zou hij nooit ge
lukkig kunnen zijn. Die vrouw had hem immers
diep beleedigd; niet alleen door haar taal, maar zij
had zijn portret verscheurd, en hem toegezonden.
Ware zij een man geweest, hij had anders gehandeld,
maar nu was hij beleedigd geworden door haar, die
hij boven alles liefhadnu zweeg hij nu verdroeg hij
maar vergeten, neen dat kon hij niet.
Ingenieur worden, daarin had hij geen zin meer.
Hij besloot met het nieuwe cursusjaar zich van de
Polytechnische School bij de Indische Inrichting te
laten overschrijven. Maar dan moest hij minstens
nog 2 jaar studeeren, en zijn geld was zoo goed als
geheel verteerd. Reeds vóór den dood van zijn oom,
was daarom besloten, dat Frits bij zijn oom en tante
zou gaan inwonen. Tante had bovendien beloofd,
dat zoo hij goed studeerdezij de kosten van de
studie voor zich zou nemen.
Een jaar was nu reeds om, en het plan, dat Frits
zich had voorgenomenbracht hij ten uitvoer. Hij
had hard gewerkt.
