39 Dit vuur bleef onbeantwoord Wel vielen herhaal delijk de groote granaten uit de forten in de colonne, evenwel zonder groote schade aan te richten. Op het oogenblik echter, dat de Pruisische batterijen zwegen, werden de muren van Le Bourget bezet, en de vijand opende een vuur, dat aan hevigheid trachtte te herwinnen wat het aan tijd verloren had. De ver liezen waren echter nog gering, daar de Franschen, evenals bij Amanvilliersden naderenden aanvaller niet met het vizier volgden. De leemachtige bodem bleef altijd nog de ergste vijand. Toch werd het avanceeren als op 't exercitie veld uitgevoerd. Hoewel de bereden officieren reeds bij Pont-Iblon afgestegen warenleidden de oversten von Kanitz en Zaluskowski met hunne adjudanten te paard in eerste linie den storm. Met het oog op de groote inspanning, die de looppas door den zwaren grond kostte, werd op 800 passen van het dorp halt gehouden. Nu gelastte de overste von Kanitz, dat de dorps ingang in colonne moest genomen worden. Het bevel om halt te houden was nog nauwelijks op den linker-vleugel uitgevoerd, toen, niettegenstaande liet fluiten der chassepotkogelshet commando «snel avanceeren", dooi' den overste gegeven, gehoord werd. Tegelijkertijd liet de regiments-commandant zonder op houden de signalen «snel avanceeren" en «stormpas" blazen Dit laatste was weldra 't eenige, wat bij het toe nemende gedruisch van den strijd duidelijk hoorbaar was. Onder voortdurende hoera's begon een soort

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1886 | | pagina 181