93
op echt diplomatieke wijze gezorgd had een slag om
den arm te houden.
Ik had immers niet gezegd, dat ik het na zou
teekenenik had slechts gevraagd of ik kopie van het
portretje mocht nemen en hoeveel photografen waren
er niet in N.
Hoofdstuk IJL
Den volgenden morgen spoedde ik mij dan ook
naar mijn jongste nichtje.
«Camilla, wil je, na je liefdedienst van eergisteren,
mij nu eens geheel en al tot paradijsbewoner maken?"
vroeg ik haar, zoodra de eerste begroetingen voorbij
waren.
«Hoe zoo?" klonk haar antwoord, «wou je soms
je-zelven veranderen in een paradijsvogel, en kom je
nu de veeren van mijn hoed daarvoor vragen?" En
hierbij tintelden haar oogen weder van onverholen
spotlust.
«Och, Vixen, je verandert toch ook nooit, je weet
heel goeddat ik dat niet bedoel. Zeg mij liever, of je
mij van dienst wilt zijn, want ik sta op heete kolen."
«Maar wat wil je dan eigenlijk?" vroeg Camilla mij.
«Wel niets meer of minder dan 't portretje van
Marie. Natuurlijk maar voor een paar dagen. Ik
zejde gister-avond allerlei nonsens tegen haar en
o. a. ook, dat zij mijn beschermheilige was, waarvoor
ik een altaar wilde oprichten, doch dat alleen het
beeld der heilige ontbrak om dadelijk met mijn altaar-
bouw te beginnen. Ik vroeg haar nu of ze mij toestond
