j
94
kopie te nemen van 't heiligen beeldje (je begrijpt:
baar portret), dat jij in je bezit hebt, en ze vroeg
mij toen of ik kon teekenen. Toen ik baar antwoordde,
dat ik er op mijn woord niets van kende, zeide ze
mijdat ik er kopie van mocht nemenzoo ik dit
kon. En hier heb je nu 't heele verhaal, zoodat je
mij dus een heel grooten dienst zult bewijzen door
mij Marie's portretje voor een paar dagen te leenen."
Ik had dit alles in één adem gezegd, en toen ik
gedaan had, liet Camilla zich op een stoel vallen en
lachte, dat de tranen haar in de oogen kwamen.
Daar ik eenigszins vermoeddedat ik onder die lach
bui vrij wel een houten-klaas-figuur maaktewerd ik
inwendig een beetje wrevelig.
«Zeg, Vixen, zit je me nu in mijn gezicht uit te lachen
of hoe heb ik 't met je? Ik vraag je gewoon
Verder kon ik het niet brengen, want een nieuwe
lachbui, haast nog hartelijker dan de eerste, overstemde
mijne woorden. Camilla scheen niet tot bedaren te
kunnen komen.
Eindelijk stond ze op, en zeide mij, half schreiende
van 't lachen
«Neen maar, die is goed! Zoo iets heb ik nog
nooit gezien! Hi! hi! hi!"
Ik werd nu in allen ernst zoo kwaad als een spin.
«Wat is goed? Wat heb je nog nooit gezien? Ben
ik zoo'n verschrikkelijke polichinel, datje mij in mijn
gezicht staat uit te lachen, of denk je soms, dat ik
wil
«Neen, neen! Hi! hi! Maar ik heb nog nooit hi!
hizoo'n chronischen staat van verliefdheid gezien
