f-
95
hi! hi! als bij jou! Nog geen zes maanden geleden
schreef je gloeiende verzen in 't Duitsch en Engelsch
over een ontrouwe geliefde en scheen je voor altijd
wanhopig te zullen zijn. En nu hi! hi! nu heb
je waarlijk voor de duizend en eerste maal je hart
weer eens verlorenen storm je opeens met zulk een
wanhopige haast met je verzoek voor den dag, dat
ik minstens moet denken, dat je leven op 't spel staat!"
Ik kreeg nu onwillekeurig ook een lachbui, en zoo
stonden wij daar nu elkaar aan te zien en te lachen
als twee gekkenterwijlals de een ophieldde ander
weder in een lachbui schootzoodat 't lieve leventje
van voren af aan begon.
Eindelijk, toen wij onze lachspieren lam gelachen
hadden en er uitzagen als twee behuilde kleine kinderen
zeide Camilla tot mij.
»Als je even geduld hebt, zal ik 't portretje van
Marie voor je gaan halen."
En hierop spoedde zij zich naar boven, weldra met
het kostbaar kleinood terugkomende.
Ik dankte haar zoo hartelijkals ik zeker nog niemand
bedankt heb, en spoedde mij naar den photograaf,
bij wien het portretje gemaakt was. De artist" deed
zelf open en ik kon dus dadelijk met mijn bestelling
voor den dag komen.
»Morgen, mijnheer," zeide ik, »zoudt u mij niet
binnen een paar dagen eene vergrooting van dit por
tretje kunnen bezorgen?"
Zeker, maar mag ik vragen, of u familie van de
jonge dame is?
«Ja, ik ben haar neef, en dus ga uw gang maar."
