112
Toch, getrouw aan mijne beloften, zond ik Marie
proeven van de dichterlijke en teekentalenten van de
nieuw aangekomenen. Ook overstelpte ik haar met
declaraties, in welke de meest warme gevoelens voor
de onbekende schoone werden uitgesproken. 0, had
ik die taak eens op mij mogen nemen, slechts voor
een enkelen keer.
De gezonden verzen bezorgden haar echter veel
genoegen. En inderdaad, die poëzie, waarin hare
goudblonde lokken als ravenzwart en hare diepe donker
blauwe oogen als schitterende donkere sterren aan
een onbewolkten hemel werden bezongenwas wel
geschikt om de vroolijkheid van het levenslustige jonge
meisje op te wekken.
Doch hoe kon een onbekende dat aanvallig schoon
genoeg op prijs stellen? Hoe kon een oningewijde de
diepe beteekenis vatten, die in één blik harer oogen
lag opgesloten
En ik dacht aan een schoonen zomeravond in het
verlof, toen bij het zilveren licht der maan de onbe
stemde omtrekken van onze omgeving zich op den
duisteren horizon afteekenden en het beekje zoo zacht
en toch zoo klaar murmelde van eeuwige, onverander
lijke liefde. Beiden onder den indruk der schoone
natuurtooneelenbewonderden wij zwijgend. Doch
eindelijk de stilte verbrekend, wendde ik mij tot mijn
nichtje: Marie, zeide ik, hoe onvergelijkelijk schoon
is hetgeen zich aan ons oog voordoet, en toch bewon
deren wij slechts een oneindig klein gedeelte van al
die pracht, die zich in de Schepping voordoet, doch
die wij niet kennen en niet kunnen begrijpen."
