64
mijn klein zusjen om dansenzelfs om nadansen
smeekten".
»Je maakt me bepaald wanhopend."
«Kom kom! ben je dwaas! Als je met Mien wilt
dansen vraag ik haar of ze een dans voor je open
houdt. Welken wenscht ge besproken te hebben
«Ik zou liefst twee dansen willen hebben? Kan het?"
«Wel zeker! al wilde je ze allemaal".
«Verzoek Mien dan s. v. p. de maar je moet niet
om de keuze lachen vraag dan de lanciers en den
cotillon! Wilt ge dat doen?"
«Ik beloof het je maar als Mien vraagt waarom
je dat tweetal dansen verlangt?" vroeg Frans lachend.
«Dan laat ik aan jou over er een reden bij te vinden."
«Houdt je dan niet van walsen? of van een polka?
Of ben je bang dat Mien die niet dansen zal?".
«De hemel beware me voor zóó'n gedachte," ant
woordde ik, «maar och! de reden 't is eigenlijk
flauw van me maar nu ja! de lanciers en de
cotillon duren wat langer dan de andere dansen."
«Ah zoo!" merkte Frans op, een geweldige rook
wolk voor zich uitblazende.
«Hé! psst! halt! die colonne daar! hola!
messieurs! wacht eens even," riep eene geaffecteerde
stem achter ons! Frans en ik keken om, en beiden
zeiden we glimlachend«Morgen, van Paardenberg tot
Naardenberg."
«Messieurs, messieurs," groette ons de heer Van
Paardenberg, cadet der cavalerie hier te lande, 3de
studiejaar, terwijl hij twee vingers van zijne rechter
hand salueerend omhoog hief.
