76
«Neen! Den Ouwe! bij al wat me heilig is," ant
woordde Van Paardenberg ernstig, «verzeker ik je, dat
het geen gril is maar een gevoel, dat ik niet kan
bedwingeneen gevoeldat mij vergenoegd en onte
vreden tegelijk maakt; dat mij de toekomst zoo roos
kleurig afschildert. Ik ben anders tegenover dames
niet verlegenen kan mijne woorden tamelijk wel vin
den maar tegenover haar't was me alsof men
excuseer me alsof men mijn tong te pakken had
ik kon niets zeggen".
«Ik geloof dat de champagne je hoofd te pakken had,
amice."
«Ja! toen ik kwam misschien; maar nauwelijks had
ik haar gezien, of: boem! ging bet ik voelde een
geweldigen schok door het geheele lichaam. Mijn hart
klopte als een moker, mijne slapen dito dito; die schok
schudde meteen alle nevelen van mijne hersenen weg.
Ik zag slechts één persoon in het vertrek. Den
Ouwe, man! wilt ge me een groot genoegen doen?"
«Als het gaat, zeker."
«Anders hadde ik het niet gevraagd, verschaf jij
mij de gelegenheid haar te zien dikwijls te zien!
Veroorloof mij je nu en dan te komen halen, opdat
we samen Frans kunnen bezoekenen haar zienwilt
ge dat
Wat kon ik anders zeggen dan «ja?" Van Paarden
berg bracht mij geheel thuis, om mijne woonplaats te
wetenbeloofde mij steeds dankbaar te zijnen mij
den volgenden dag te komen halen.
