86
«Neen," antwoordde ik blozende, en weer zag ik
een veld voor mijen een enkel dwaallichtjen danste
er mat in de dikke nevelen rond
Enfin," sprak Jan, «als je er lust toe hebt gaan
we naar het Kurhaus. Kerel! je moet er eene magni
fieke collectie van de schoonste gratiën hebbendie ooit
aan een ballet deelnamen, 't Zijn danseuses, naar men
zegt, met lelieblanke armen, stalen spieren en ijzeren
teentjes ze draaien als een tol op één voet in de
rondte, wippen: hiep! de lucht in, om bekoorlijk grim
lachend en onder het werpen van de liefste kushandjes
door te dansen, maar, tusschen twee haakjes, eene
beroerde historie die partij wah Ik had nog wel zulke
goede plans hem eens flink te rakenals we uit den
Dierentuin kwamen. Ik ken er waarachtig niemand
dan je oude vrouw, jou en Frans... weet je ook
of er veel invités zijn?"
«Fameus veel, naar Frans' eigen woorden," ant
woordde ik, «de populatie van eenige kostscholen vin
den wij er minstens."
«Hoe komen de menschen op 't idee 's zomers te
dansen Of ja 't zijn Indische luitjesen Frans
is zoo zelden thuis."
»'tZal ook geen stijf bal zijn, denk ik. Frans
zal wel voor eenige afwisseling zorgen 't zou anders
wel wat vermoeiend voor de dames zijn."
We stapten op den stoomtramen bigden ons een
plaatsjen op het balkon. Jan had een bekijks van belang.
Van de tien balkonpassagiers gaapten acht plus de
conducteur hem aanmaar wat geneerde Van Soltendaein
zich om dat aangapen Hij nam integendeel de be-
