J
102
te richten. Omdat ik zelf verhinderd werd je een
dans te vragen, droeg ik aan Frans op, je uit mijn
naam, onder tal van excuses, ten dans te vragen. Mag
ik weten of Frans woord gehouden heeft, en kunt ge
mij mijne non-chalance vergeven, Mien?''
Glimlachend boog Mien haar engelenkopjenen
terwijl ze haar balboekjen geopend voor me hield zeide
zij: «Frans heeft me je verzoek overgebracht."
Ik nam het balboekjen even uit haar handen en zag
mijn naam achter lanciers en cotillon geschreven.
Trillende van geluk gaf ik het boekjen aan Mien terug,
die haren arm in dien van Lily gelegd had en beur
telings haar waaier open en dicht klapte. Ik bracht
haar mijne innige dankbetuigingen. Van Soltendaem
had onderwijl van Lily een dans gekregenen ook
Van Haestelt sprak met genoemde jonge dame.
Op Van Haestelt's voorbeeld maakten we eene buiging,
om nog aan enkelen te worden voorgesteld wat niet
zoodra was afgeloopenof Van Haestelt nam van ons
afscheid, om elders in zijne veelomvattende functie
op te treden.
Daar zagen we Van Paardenberg bij eenige dames
staan. Hij en zij hadden fameus veel schikzoodat
Jan en ik nauwelijks een glimlach konden inhouden.
Een van Frans' neven nam hem mede en stelde hem voor.
Frans zelf trad thans de zaal binnen. Hij zeide
rechts en links een woordjen tot de gasten, boog bijna
naar alle zijden, maar kwam toch de zaal door, en
regelrecht op het groepjen invités, dat zich om zijne
moeder had geschaard.
Toen hij ons zag, wenkte ik hem even; hij knikte
