J
103
nauw merkbaar met het hoofden keek op zijn gemak
de zaal rond. «ij zocht iemand, en scheen die
persoon niet te kunnen vinden; meer en meer zochten
zijne oogen ha! daar helderde zijn blik op; hij
boog, en liep recht op mij toe. Frans drukte mij de
hand en fluisterde:
«Hebt ge haar gezien, Johan? Daar staat zij naast
Mieneen engeltjenniet waar Komik moet
haar aanspreken; een beetje gang, jongmensch! ik
heb nog geen dans aan Lily kunnen vragen."
«Ik dank je ondertusschen van harte voor de nakoming
van je belofte, Frans."
Och kerelfluisterde Fransmij in den arm knijpende,
«zusjen mag blij zijn, dat iemand haar twee dansen
tegelijk vraagt anders heeft ze een halfvol balboekjen
dat is het verschrikkelijkste wat eene jonge dame
treffen kandat verzeker ik jemaar kijk me dien
meneer Van Paardenberg eens aan! die zou mij
juist mijn laatste dansjen voor den neus wegkapen
en avant, Johan."
Van Paardenberg vroeg Lily geen dans. Hij boog,
knipte, wrong zich voor Lily's buurvrouw, om een
danséén enkelen dans Mien had er geen één meer
voor hem over haar boekjen was vol, dat wist
ik ,en Van Paardenberg was radeloos! De beide
dames lachten haast openlijk om zijne koddige wanhoop.
Ik kreeg bijna medelijden met den armen man, en zou
hem een mijner dansen aanbieden maar ach! dat
idéé was eerder weg dan het gekomen was.
Frans was in druk gesprek met Lily. Lachende
herinnerde hij haar aan menig genoeglijk oogenblikjen
<r
