405
Ik deed echter alsof ik niets bespeurd had, en
wendde mij steeds tot andere damesmet het gevolg
dat binnen een kwartier mijn boekjen vol was.
De allerlaatste gasten waren aangekomen; de ver
schillende papa's en mama's hadden zich grootendeels
in het salon naast de danszaal begeven. Verscheidene
paren liepen reeds in de zaal heen en weeroin op
de eerste tonen over den spiegelgladden vloer voort
te zwaaien.
Daar klonk plotseling van achter de draperieën een
marsch. De muziekdoor een klein strijkorkest ten
gehoore gegevenklonk zoo opwekkend en zoo onver
wacht, dat ieder een oogenblik luisterend zweeg. Maar
na die stilte ontstond een des te grooter gedruisch
de cavaliers zochten hunne dames en boden dezen den
arm aan voor de «italienne," die als gewoonlijk den
avond opende. Eén lange colonne werd geformeerd,
die schuifelend de zaal in het rond drentelde.
Frans liep met Lily aan den arm aan het hoofd,
achter hem kwam Van Haestelt met o benijdens
waardig lot met Mien!
De eerste tonen van de italienne weerklonken spoe
dig nadat de marsch geëindigd wasen ieder haastte
zich met coquette kleine schreden den pas te houden.
Ik onthoud mij van eene beschrijving der verschil
lende dansen, die mij tamelijk wel onverschillig waren;
zelfs den dans, dien ik als Mien's cavalier meêmaakte,
ga ik stilzwijgend voorbij. Bij de pauze echter blijf
ik een oogenblik stilstaan.
Zoodra de laatste dans vóór de pauze was afgeloo-
pen, kwam een heer mijne danseuse opeischen, tot het
maken eener kleine wandeling.
