J
117
neiging moet onderdrukken waarlijk! ik ben er
best toe berekend, Jo vooral nu ik zelf zoo
tevreden ben 'tis mijn plicht hem te redden, vóór
het te laat is".
Ik schaarde me onder de toeschouwers en veinsde
de meest gespannen bewondering voor het vuurwerk.
Plotseling greep Van Paardenberg mij bij den arm
onwillekeurig schrikte ik.
»Den Ouwe," fluisterde hij, «luister eens even naar me."
We wandelden samen open juist op de plaats
waar ik vóór eenige oogenblikken met Mien gestaan
hadsprak hij
«Beste kerel, ik heb een beleefd, maar dringend
verzoek tot je te richten ik doe het in mijne wan
hoop en ofschoon het verzoek jou misschien eene
opoffering moet zijn vrees ik niet bijzonder voor je
antwoord, omdat ik je medelijdend hart ken.
Ik boog voor Van Paardenberg's vleierijdie mij op
dat oogenblik eene kastijding voor mijne handelwijze
tegenover hem scheen.
«Je wenscht dus?"
«Ronduit gezegd, een dans met Juffrouw Laanen-
beeck. Ik ben".
«Ik weet immers alles, en zie hier mijn antwoord
ik heb deiï cotillon van Juffrouw Laanenbeeck gekre
gen dien dans kunt ge van mij krijgen."
«Kerel! Den Ouwe!" jubelde Van Paardenberg,
«mijn innigen dank hoor ik zal"
Ik nam zijne hand aan, drukte die stevig en
haastte me met hem naar de overige gastenzoodat hij
mij geen onverdiende dankbetuigingen kon maken.
