j
m
Eenige dagen waren sedert verloopen. Geen woord
was er in dien tijd tusschen vader en zoon gesproken
althans niet over het onderwerp dat zoo onbarmhartig
den vrede had verstoordToch toonde beider houding
beider gelaatdat het vroeg of laat tot eene uitbarsting
zou komen.
En die uitbarsting kwamhelaasmaar al te spoedig
Aanleiding er toe gaf een brief van Elza, welke
door den ouden Graaf gevonden werd op de trap die
naar Koenraad's kamers leidde. Uit het geheele schrijven
bleek, dat Koenraad, wel verre van na het gesprek
met zijnen vader, den band, welke hem aan het
meisje hechtteverbroken te hebben dezen nog nauwer
had aangehaald, en dat de betrekking tusschen de
twee gelieven een voor den Graaf werkelijk dreigend
karakter begon te krijgen.
Weinig bevroedde Koenraaddat bij zijne tehuis
komst van de jacht de bom zou losbarsten.
Een vreeselijk tooneel greep plaats.
De oude Graaf overlaadde zijn zoon met de ver
schrikkelijkste verwijtenmaar Koenraad toondedat
de beloften, aan Elza gedaan, hem ernst waren. De
hevigste bedreigingen van den ouden edelman hadden
geen invloed op hem.
Met op elkaar geperstè lippenhet hoofd in den
nek geworpenen de armen op de borst gekruist
stond hij daar en hoorde stilzwijgend de smaadredenen
zijns vaders aan.
Dieper en dieper werd echter de eigenaardige rimpel
tusschen zijne wenkbrauwenen de oude Renkow
die de beteekenis van dien rimpel maar al te goed
