146 Hooge gezonden, om hem het gevaar, dat van alle kanten dreigt, nog duidelijker voor oogen te stellen. In eiken donderslag meent hij eene stem te hooren, die wraak roept over den zoon, die zijnen vader dorst aanranden, en onbarmhartig wordt die stem duizend voudig door de echo's herhaald. Het wordt al donkerder en donkerder; van alle kanten komen schimmen en schaduwen den ongelukkige vast omsluiten. Steeds heviger steekt de storm op, feller en feller schieten de bliksemstralen door het zwerk. Reeds is de boot half met water gevuld, maar de woedende golven hebben krachten met steeds ruwer ge weld stuwen ze haar lastals ware deze eene veervoort Telkenmale, wanneer het bootje van den kop eener golf omlaag ploft is 't den radeloozealsof een gapende afgrond hem verzwelgen wil. Zijne haren rijzen te berge, angstig en wild rollen zijne oogen, als zoeken ze om zich heen eene enkele plekwaar ze het gruwe lijke spookbeeld niet behoeven te ontdekken! Eindelijk echter zou aan den strijd een einde komen. Een onstuimig aanrollende golf grijpt het vaartuigje met geweld aan en overstelpt het met een stortzee, die onverbiddelijk den ongelukkige meesleurt! Een rauwe gil overstemt het geraas der elementen en duidelijk hoorbaar weerklinkt een enkele hartver scheurende kreet: «Vader! Elza!" En een felle blik semstraal gevolgd door een ratelenden donderslag schiet door de duisternis en werpt een spookachtig schijnsel over de plaats, waar de laatste afstammeling der Renkows den dood vond. G. Hamletson. j

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1887 | | pagina 364