146
Hooge gezonden, om hem het gevaar, dat van alle
kanten dreigt, nog duidelijker voor oogen te stellen.
In eiken donderslag meent hij eene stem te hooren,
die wraak roept over den zoon, die zijnen vader dorst
aanranden, en onbarmhartig wordt die stem duizend
voudig door de echo's herhaald. Het wordt al donkerder
en donkerder; van alle kanten komen schimmen en
schaduwen den ongelukkige vast omsluiten. Steeds
heviger steekt de storm op, feller en feller schieten
de bliksemstralen door het zwerk.
Reeds is de boot half met water gevuld, maar de
woedende golven hebben krachten met steeds ruwer ge
weld stuwen ze haar lastals ware deze eene veervoort
Telkenmale, wanneer het bootje van den kop eener
golf omlaag ploft is 't den radeloozealsof een gapende
afgrond hem verzwelgen wil. Zijne haren rijzen te
berge, angstig en wild rollen zijne oogen, als zoeken
ze om zich heen eene enkele plekwaar ze het gruwe
lijke spookbeeld niet behoeven te ontdekken!
Eindelijk echter zou aan den strijd een einde komen.
Een onstuimig aanrollende golf grijpt het vaartuigje
met geweld aan en overstelpt het met een stortzee,
die onverbiddelijk den ongelukkige meesleurt!
Een rauwe gil overstemt het geraas der elementen
en duidelijk hoorbaar weerklinkt een enkele hartver
scheurende kreet: «Vader! Elza!" En een felle blik
semstraal gevolgd door een ratelenden donderslag
schiet door de duisternis en werpt een spookachtig
schijnsel over de plaats, waar de laatste afstammeling
der Renkows den dood vond.
G. Hamletson.
j