i®
J
n
161
Henri tracht haar tegen te houdenTherese, ik
smeek je
Therese. Gij zijt in het geheel niet groen meer
Ge zult haar eene heerlijke afleiding bezorgen links af).
Henri Therese zacht terugroepende). Therese(hij
luistert angstig). De piano zwijgt!... te laat!...
nu komt het er op aan me goed te houdenIk
dachtdat ik geheel genezen wasEn werkelijk
ik was het! maar haar eensklaps als weduwe
terug te vindendat heeft mij in de war gebracht
geheel in de warzonder nog te rekenendat
ik noodzakelijk de bron harer tranen opnieuw zal
doen vloeienIk zal eene wanhopige scène be
leven ze hield van dien kwast(zich herstel
lende) dien armen Gaston
Laura (komt van de linkerzijde op; vroolijk). 0!... is
het mogelijkwat eene heerlijke verrassing
Henri (verward). Mijne lieve nicht!
Laura. Maar ik dacht dat je bij onze tegenvoeters
waart
Henri. Ik kom er juist van daanen dit is het
eenig excuusnichtdat ik kan aanvoeren voor mijn
onhandig binnenvallen, te midden van eene rouw,
die mij onbekend was
Laura (zich herinnerende dat zij weduwe is, op een
anderen loon). Wat! wist ge dan niet...?
Henri. Ik wist er niets vanUwe kamenier heeft
TWEEDE TOONEEL.
Henri alleen, daarna Laura.
r
