J
170
hoewel het hart me toen nog een weinig bloedde
moest ik erkennen, dat ge de beste keus van de
wereld gedaan hadt, en dat ge van uwe geboorte
af aan voor elkander bestemd waart geweest!
Laura (spijtig). Ge zijt te goed!... en dus, het is
uitgemaaktik ben de ijdelstede wispelturigste
de kinderachtigste van alle vrouwen.
Henri met afwijzend gebaarMaar nichtik heb niet
gezegd
Laura. Enfin! zetten wij alle gekheid terzijdewaar
toe zou die dienen? Mijne geschiedenis is toch
heel eenvoudig en heel algemeendagelijks wordt
door een jong meisje, dat door eene eerste kennis
making met een roes van wereldsche vermaken
verblind iseen knap jongmenschdat goed paard
rijdt en goed een cotillon weet te leiden, als het
ideaal van een man aangezienmaargelooft ge
dat de vrouwals zij niet geheel en al eene
zottin isin dat opzicht lang de gevoelensde
illusiën van het jonge meisje behoudt; gelooft ge,
dat de ondervindigen van het huwelijk en van het
leven hare oogen niet openenharen geest niet
ontwikkelen en dat het manlijk forsche en de
verleiding, die haar in den minnaar zoo sterk aan
trokken, haar altijd even welgevallig zijn in den
echtgenoot? Wil eene vrouw niet vóór alles haai
man achten, trotsch op hem zijn, en eindigt ze
niet altijd vroeg of laat met hare achting te regelen
naar die van de wereld? Ze ziet, helaas, andere
mannen, dan haren echtgenoot!... Zij ziet er, die
gezocht zijnnaar wie men met eerbied luistertdie
