J
196
waar ik op aarde nog aan hecht. Hoe wreed zijn de
slagen van het noodlot, dat het juist u voor die daad
moest uitkiezen, en wat meer is, dat gij het moest zijn,
die liefde voor mijne dochter opvattet; want weet, dat
geheimendie u later misschien ontsluierd zullen
worden, een huwelijk tusschen mijne dochter en u
ten eenenmale onmogelijk maken. Vermoeienis belet
mij alles op te helderen; later zal ik dit misschien
doen; voorshands moet ik u smeeken, alle hoop op
te geven en uwen omgang met mijne dochter af te
breken."
De vele woorden hadden hem vermoeid; hij viel
achterover en bleef bewegingloos in de armen van den
dokter liggen; eene hevige beroerte had hem getroffen.
Wilhelmina was waanzinnig van smartslag op slag
was haar binnen weinige oogenblikken toegebracht.
Juist nu zij hoopte, dat eene verbintenis met Hardman
haar gelukkig zou maken, vervloog niet alleen die
hoop, maar bovendien lag haar vader, haar vader,
dien zij zoo innig lief had, daar neder in eene beroerte,
die hij misschien niet te boven zou komen.
Haar eigen leed vergetende, vloog zij naar zijne
legerstede en bleef daar geknield liggen, totdat de
dokter haar ter zijde riep en zeide:
«Arm meisje, ik kan volkomen beseffen welke hevige
folteringen gij nu ondergaat. Laat dit u echter tot
een troost zijn, dat er bij uwen vader geen levensge
vaar is; maar," voegde hij er somber bij, «hij zal
uwe zorgen langwaarschijnlijk zijn geheele leven noo-
dig hebben. Laat die gedachte u niet te veel neder-
drukken; neem een raad ter harte van iemand, die
