G zijne vrienden hem de hand ten afscheid en riepen den nog steeds met hoop vervulden kameraad met een weemoedig hart »Tot weerziens" toe. Die handdrukken waren de laatstewelke hij van een academievriend zou ontvangen: twee maanden later eischte de onbarmhartige ziekte haar slachtoffer op. Diep trof ons de tijding van het overlijden van onzen levenslustigen krijgsmakker, die, zóó dicht nabij het einddoel van zijn academielevenons voor altijd verliet. Hoeveel te meer zal zijn dood dan door hen betreurd wordendie den overledene van nabij kendendie bijna vier jaren lang kilacadmon's lief en leed met hem hebben gedeeld. Zij verloren in hem een waren vriend, edel van hart, flink en oprecht van karakter. Arme kameraad wij zullen u niet vergeten

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1888 | | pagina 146