en met eene vlugheidmij in die zaken eigenhad
ik me weldra meester gemaakt van eene hoeveelheid
van genoemde vloeistof.
We maakten het ons zoo gemakkelijk mogelijk en
slaagden er vrij sproedig in tot kalmte te komen
doch gedurende ons bekoelingsproces scheen de ver
veling toe te nemen. Alle mogelijke «Zeitungen"
werden ter hand genomenom weer even spoedig ter
zijde gelegd te wordenhet ééne glas bier verdween
na het andere.
De vriendelijkedikbuikigerondwangige waard
'verveelde ons met een wijdloopig verhaal van de
schoonheden van een naburig ridderslot, dat natuur
lijk nog te ver afgelegen wasom het met een bezoek
te vereeren; hij betuigde zijne geëerde deelneming in
ons ongeluk en wist ons niets beters aan te bevelen
dan eene wandeling door het stadje te maken. Het
zou ons bepaald meevallen: het stadje was zoo lief,
en de huizende bosschen waren zoo eigenaardig
schoonenz. enz.
Hij, de waard »Zum Blinke" wilde ons wel ver
gezellen, indien we bevreesd waren den juisten weg
niet te kunnen vinden. We waren hem ten zeerste
«verblinden", doch gingen zonder hem.
Wij konden echter de optimistische meening van den
waard niet deelen; mijne zuster vond de wegen te
zandig, de huizen te eenvoudig, den toren te oud, de
menschen te lomphet weer te warm in 't kort
zij vond alles even vervelend en ongezellig; mijn broeder
was 't volkomen met mijne zuster eens, zooals hij
beweerdedochik verdenk hem sterkdat hij de
r
