40
Maar daarna was zij ontsticht over haar eigen
zwakheid en sprak straks weêr met vader meê
wanneer deze zijn dochter het huwelijk afried.
Roselie echter bleef standvastig volhoudendat
niemand anders dan Teun haar moest trouwenen
zoo kwam het, dat langzamerhand alle vroolijkheid en
hartelijkheid uit Joaps huis waren verdwenenen
wanneer hij dan in het najaar bij 't vuur zijn fuiken
zat te breien, dan liep er wel eens een groote traan
over zijn gebruind gelaat, want hij hield toch veel
van Roselie't was zijn eerste kind.
Twee jaren verliepen.
Weer was de zomer daar met al zijne genietingen;
weêr bloeiden de bloemen en zongen de vogels in het
boschje voor Roselie's woning; maar Roselie zelf?
Waar was zij?
Lezer, kent gij Kobus, den kippedief?
Waarschijnlijk niet. Kobus was een rijke boer;
zijn stêe lag ongeveer vijf minuten van die van Joap
en zoo kwamen zij nogal eens met elkaar in aanraking.
Kobus was rijk, maar hoe was hij aan dien rijkdom
gekomen
Hmdaaromtrent waren zonderlinge geruchten in
omloopsomtijds hoorde men wel zeggendat Kobus
zijn naam eer aandeed. En die Kobus had gevraagd
om Roselie's hand, en Roselie had neen gezegd; maar
vader en moeder hadden zoo »gezoanikt" en «Heeroom"
had zich zoo ijverig met de zaak bemoeiddat 't moeilijk
werd.
Teun was al een half jaar weg, en één gebrek had
