57
Thans wordt de buis geperst en vangt de martling aan.
Men ziet met tragen spoed den plunger opwaarts gaan.
Hij voert met forsche kracht de Siemensbuis naar boven,
Tot aan een ijzren balkdie dwars is ingeschoven.
Het droevig uur is daar, de manometer stijgt,
De wei km an slaakt een zucht, ontbloot zijn hoofd en zwijgt.
De druk groeit allengs aan tot dertig atmosfeeren
Alleen de Siemensbuis kan zulk een kracht trotseeren.
/ij weet, dat haar die druk veredelt en verfraait
Goddank! het is volbracht! de kraan wordt omgedraaid.
De plunger zijgt terneerde buis wordt uitgenomen
Zij is t volmaakte nu reeds zeer nabij gekomen.
Vooral haar bovenvlak, met rand en schaal getooid,
Ontmoet zijn wederga in 't nietig aardrijk nooit.
Geen dichter, die haar ziet, kan dan zijn hart bedwingen;
Hij valt verrukt terneer om haar zijn lied te zingen.
Met recht zijt gij de trots, geliefde Siemensbuis!
Van 't dierbaar Vaderland, en 't roemrijk Vorstenhuis.
VIJFDE ZANG.
elukkig is de menschwiens hart voor 't schoone blaakt
Die steeds in ware kunst zijn hoogst genoegen smaakt.
Hij baadt in poëzij tot d'avond van zijn leven
Geen ij del zingenot kan meerder vreugde geven.
E11, wat hem t allermeest voor mensch en goón verheft,
Isdat hij 't heerlijk schoon der Siemensbuis beseft.
Gewis, ik zal hem steeds met alle kracht verfoeien,
Die niet tot brandens toe voor haar zijn hart voelt gloeien,
Wie ook haar roem miskenn', haar glorienaam verklein',
lk zal tot in den dood zijn felste vijand zijn.
