72
Achwie slechts gedurende eenigen tijd hem oplettend
had gadeslagenhad kunnen bespeurenhoe hij dikwijls
plotseling bleek werd en nauw een smartkreet kon
onderdrukken. En was dit niet het teeken van innerlijk
lijden
Ja, hij leed zware pijnen aan de wond, die volstrekt
nog niet geheeld was. Slechts de opwinding tijdens
zijn verblijf aan boord en zijn stalen wil hadden
daarvan niets doen blijken.
Maar nu zag ieder, hoe de lang onderdrukte smart
zijn krachtig gestel sloopte. Reeds gedurende eenige
dagen had hij zijn kajuit moeten houden en had
niemand hem meer mogen opzoekende ontwijkende
antwoorden van den dokter op de aan dezen gedane
vragen deden in ieder een angstig voorgevoel rijzen
van een naderend onheil.
Toen nu op een dag de zee bijzonder kalm en 't weer
buitengewoon mild was geweest, kon de zieke het
niet langer in de benauwde kajuit uithouden; hij moest
nog eens de zon zien ondergaanen toen hij op dek
verscheenwas de vreugde algemeen en werd hij
hartelijk verwelkomd door zijne reisgenooten. Maar o,
wat was hij verminderdzijn eens zoo forsch gebouwd
lichaam geleek slechts de schim van wat het geweest
was, alleen 'tvuur, dat uit zijn oog straalde was eer
vermeerderd en toonde aandat de oude geestkracht
nog in hem leefde. Toch bleek hij erg uitgeput en
kon nauwelijks de hartelijke verwelkomingen beant
woorden. Achterover in zijn stoel geleund, staarde
hij zwijgend het verheven schouwspel aan, dat hem
de ondergaande zon aanbood.
