99
die zich als dame verkleed had, zoo buitengewoon op
het ideaal der Duitschers gelijkt, treedt te voorschijn
met allerlei mooiezedige en gracieuse buigingen
terwijl ook de waaier met sierlijkheid wordt ge
hanteerd. Maar hoe uiterst ervaren in bovengenoemde
manoeuvres, is zij toch niet doorkneed in het lichtelijk
ophalen van het zijden kleed, want bijna struikelt zij
over den sleep en laat aan het opgetogen publiek een
paar modeltrappers en dito sokken zienin plaats van
snoeperige damesschoentjes en rosezijden kousjes. Dit
beneemt het geachte cadettencorps wel iets van zijn
illusiesmaar wekt daarentegen den algemeenen lach
lust op.
Nadat de salonpianist de eerste akkoorden heeft
aangeslagenzingt Gretchen
Schliin schlamschlum
Der Mensch ist keine Fliege!
Schlim schlam schlum
Der Mensch ist keine Floh!
Schlimschlamschlum
Das Madchen das ich liebe
Schlimschlamschlum
Wird niemals meine Frau.
Und Wein und Weib und anders nicht
Lieben thue ich wohl
Aber heiraten nicht!
Lebet wohl, lebet wohl (bis)
Lebet wohlauf wiedersehn
Weer stijgen stofwolken omhoog als bewijs van bijval.
«Dat liedje heeft veel waars in zich", merkt een
cadet op.
