f-
J
99
heidevelden werd lichter en in de lagere gedeelten,
aan den oever der diepe veenplassenwaren reeds
enkele bloempjes en grashalmpjes zichtbaar.
Ongeveer een kwartiertje benoorden'j't dorp Z en
aan den rand van een dicht mastbosch vertoonde de
grond sporen van ontginning; de boekweit"begon reeds
te ontkiemen en de rechte greppels en glad afgestoken
kanten bewezen, dat het land door een vlijtige, kundige
hand werd onderhouden.
Juist is een man bezig de wortels der omgehouwen
masthoornen uit te graven, 't Is geen gemakkelijk
werkje en niettegenstaande het vroege morgenuur ('tis
halt acht), parelen de zweetdroppels hem reeds op
't voorhoofd. Naderbij komende herkennen wij in hem
Pier de Lange. Reeds om vijf uur was hij van huis
gegaan en dadelijk aan den arbeid; wel was het werk
vermoeiend, maar och, Pier was er aan gewoon, en
als hij dan onder 't. hakken maar eens dacht aan
juffrouw Marie, dan vlotte het werk vanzelf.
Ja't was voorzeker geen kleinigheidzoo maar
heelemaal alleen een minnebrief te schrijvenWat
zou hij er alzoo inzetten? Kom, dat zal wel terecht
komenals hij maar eens aan den gang is. Zij zou
hem zeker terugschrijvenPier stelde zich reeds voor
hoe gelukkig hij zou zijn, wanneer ze hem haar jawoord
gaf! wat zou hij spitten en werken! Nog dubbel zoo
hard als nu!
Onder deze overpeinzingen had hij niet gemerkt,
dat er iemand uit het bosch gekomen was en hem
langzaam naderde; ge kunt u dus zijne verbazing
voorstellen, toen hij daar opeens met een zachte stem
