J
%s-
100
achter hem hoorde zeggen: «Zoo Pier, al zoo vroeg
aan 'twerk?"
Pier keek omen waarlijkhij dacht door den
grond te zinken, daar stond warempel juffrouw Marie
voor hemeen antwoord kon hij in 't eerst niet
vindenware hem een engel verschenenhij had niet
meer ontsteld kunnen zijn.
«Joa, joffer", klonk het eindelijk «wa za'k oe zagen,
«et is al loat in 't. veurjoar, en 'k wou zien da'k er
nog wa garst op kos kraigen".
Dat was al een heel prozaïsch antwoordPier voelde
het zelf ookhoewel hij nog niet heelemaal van den
schrik bekomen was.
«Kèk, joffer," klonk het ietwat verlegen, nadat hij
een paar houwen gedaan had naar een wortel, zonder
hem evenwel te raken: «ik wou oe is wa vroagen:
«Wou je mij wat vragen, Pier?" vroeg Marie schalks,
«en wat dan?" Joa, joffer et is beschient wel wa
«bretoal, moar ik ou der van om 't altaid zoo moar
«rond oit te zagen; nou wilde ge mit mien goan
karmishouwen
Pier keek haar angstig vragend aan.
«Wel waarom niet?" lachte Marie «wet je wat,
«vraag het eens aan Pa, ik zou 't heel pleizierig
«vinden.... dag Pier!" en vroolijk lachende snelde
het meisje heen.
Pier keek haar nazou ze 't meenen
Wie weet! Pier had geld genoeg, en als hij zijn
Zondagsche pak aan had, dan zag hij er als eene heele
mijnheer uit.
c
