101
Den eersten Zondag den besten ging Pier naar 't
dorp papier en inkt koopenen dan 's middags zou
hij het zaakje wel klaarspelen.
Op zijn terugweg kwam hij voorbij de pastorie
Marie stond voor 't raam, «wa zie ze der vandoag
toch lief oitkèkze ziet me alwachtnou za'k eus
is eêl belèvd gendag zagen."
Pier kon bijna niet voorbij, »verechtig, ze lachte
teugen meen ze knikte zoo minnig met er heufdje
zou ze't wète? Nee, da kost nie, ij ad er teugen
niemes over geproat; moar da vrouwvolk! ge kunt er
gin stoat op moake, as zij is op um verliefd
was?"
Met deze zalige gedachte bezield, toog Pier huis
waarts. Zoodra hij zijn zondagsche goed had uitge
trokken, zette hij zich aan den arbeid.
Allereerstwat moest er boven staan
«Lieve Joffer"? Neen, dat was een te koele uit
drukking voor zooveel brandende liefde
vAonminnig Meske!"
Ja, dat is mooi, maar nu verder, zoo maar dadelijk
met de deur in 't huis te vallen, dat gaat toch niet;
komaan, een nieuwe pruim tabak genomen, en dan
nog eens geprobeerd.
Aonminnig Meske!"
«Ge zelt wel verboasd stoan te kaiken, dadde kik
't zoo in mien heufd kraig om oe te schraiven, nou
ik eb er ook lang genocht over gedocht, maar verechtig,
ik kon 'toe nie anders zagen!"
