<F
J
116
Nita. Hoewel nog bleek en ontdaan door den zwaren
slag, die haar getroffen had, straalde toch bijna voort
durend vertrouwen op Alfred uit haar lieve trekken.
De gloedwaarmede zij hem aanstaardebewees
duidelijk, dat zij de woorden van haren vader herdacht:
«houd moed wanhoop niet
Suc'nalb.
