m
J
cfiovmen tiet, J.etujp.
et was op een der schoone zomeravonden van
het jaar 1878, dat twee wandelaars naast
elkaar voortschreden in de prachtige door de
natuur gevormde zuilengangen van het hoog geroemde
Mastbosch bij Breda. De eenDirk van Gravenberghe,
was naar zijn uiterlijk te oordeelen van middelbaren
leeftijd met mannelijk gelaat, waarop de stempel der
bezadigdheid slechts lichtelijk zijne sporen had gedrukt.
Een zware baard verhoogde de uitdrukking van zijn
openhartig gelaat, terwijl eene nette kleedij zijnen
stevigen bouw sierlijk deed uitkomen. Zijn kameraad
scheen iets jonger en had een niet minder innemend
voorkomenintegendeelWillem van Adlershove was
eene levendiger en interessanter verschijning, dank zij
vooral de keurige uniform, welke zijne ranke gestalte
nauw omsloot. Hoewel hij jong was, kon men toch
eene groote mate van vastberadenheid lezen in de
vurige oogenwelke fonkelende als sterren in een
stikdonkeren nachteenen vluchtigen blik op een
beeldschoon meisje zeker niet versmaad zouden hebben.
