137 vastgemeerd. Verscheidene waren gereed om te ver trekken ook Willem. Zoodanig had hij zich gehecht aan het gezelschapdat ook nu het scheiden hem moeilijk viel en de reisgenooten hem met leede oogen zagen gaan. Na eene week te Batavia te zijn geweest, waar alles hem zeer vreemd voorkwam uit onbekendheid met Oostersche stedenlevenswijzegewoonten en zedenbegaf hij zich weer aan boord om het aan gewezen garnizoen, Soerabaia, te betrekken. Wij zullen hem in de eerste dagen zijner nieuwe omgeving niet volgen, doch liever nagaan welke veranderingen navier weken tijds ingetreden waren. Een maand is verloopeneen maand vol genoegens in den vreemde, welke den mensch nu eens aantrekt dan weer terugstoot. Wat Willem betreft, gevoelde hij zich dadelijk thuisgeen oogenblik verloochende hij zijn opgeruimden en toch degelijken aard. Ook hier bij alle standen en rangen merkte men zijne voortreffe lijke eigenschappen op, die hem aan boord aller harten deden winnen. Geen wonder of binnen zeer korten tijd ondervond hij wederom de sympathie van velen. Zijne chefs betuigden den talentvollenbeleefden jonk man al heel spoedig hunne tevredenheid en het kon niet anders of zij droegen hem ook achting toe, hoewel hij nog jong was. Natuurlijk verwierf hij zich door zijn flink en vrijmoedig karakter vele vrienden onder zijne collega's; terwijl zijne ondergeschikten hem geen geringen eerbied betoondenwegens zijne strenge

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1889 | | pagina 287