t
150
Doch, ga voort, smeek ik je; ga voort en rust niet,
voordat ik alles weet."
«Wind je niet zoo op, beste Willem, bedaar toch
een weinig. Kom ga mede naar mijne kamerswaar
je zoolang je intrek kunt nemen en ik zal je het treu
rige ongeval van a tot z vertellen. Maar houd je toorn
nu wat inwant 't is werkelijk niet goeddat je zoo
driftig wordt."
«Goed, ik neem je voorstel dankbaar aan, maar in
's hemelsnaam begin toch met
«Neen, 'tis beter, dat ik het doe op mijne kamer,
die hier niet ver vandaan is. Daar zitten- wij heel
rustig en op ons gemak. Ik beloof je, niets te zullen
weglaten van hetgeen ik weet. Kom, stap maar in
deze vigilante."
Werktuigelijk trad Van Adlershove in het gereed
staande rijtuigdatrollende door de wemelende straten
der hoofdstad, weldra Dirk's woning bereikte. De beide
vrienden spoedden zich naar de kamer, waar zij na
weinig toevens in een gemakkelijker! leunstoel gedoken
«Ziezoo, Dirk, wij zitten en nu vooruit, ik brand
van verlangen om aan te hoorenhoe alles zich heeft
toegedragen."
«Nu, luister dan, Amalia is gelukkig van den valsch
aard bevrijd; hare ouders hebben zich de zaak aan
getrokken en de echtscheiding bewerkstelligd. Waarom
dat zal ik je nu gaan verklaren. Zooals je weetwas
Van Talingen reeds jaren geleden bij de L handelslieden
hier door eigen schuld niet gunstig bekend. Men durfde
hem niet vertrouwenom redendat hij reeds in ge-
waren.
«0
