f
207
of Louise's ouders zouden toestemmen in een huwelijk
van hunne dochter met een Indisch officier, maar die
hij altijd ver van zich gebannen had, werd nu ten
volle bewaarheid. Louise zou hem niet gewordenal
zijn hoop, al zijne wenschen waren ijdel geweest.
Alles stuitte af op den onverwinlijken afkeer harer
ouders van een gaan van Louise naar Indië; van een
huwelijk met een officier, al was 't dan nog de
braafste en edelste manwegens vooroordeelen omtrent
armoede.
En al spraken deze gevoelens nog niet zoo sterk in
de harten harer ouders, dan toch deden zij blijken,
dat zij geenszins zoo'n sterk geloof hechten aan de
waarde der liefde tusschen Louise en John. Zij be
schouwden ze meer als die van kinderenals eene
oogenblikkelijke opwelling, dan wel als eene welge
meende zaak. Daarom oordeelden zij, dat een gaan
naar Indië van John haar wel zou verzwakkenzij
zagen den ernst niet in van beider hartewensch; zij
zagen niet in hoe zij hier 't levensgeluk gingen ver
woesten van twee personen, wier boezem warm voor
elkander klopten.
Hevig geschokt, maar niet ontmoedigd, had John
de reis over den Oceaan naar het land der zonne aan
vaard; een nieuwe lichtstraal was in zijn borst ge
drongen een nieuwe hoop had zich voor hem opgedaan
die hem nu geheel vervulde. Maar daaraan was eene
zware taak verbonden en de vervulling van deze taak
stelde hij zich tot plicht, tot verder levensdoel. Hoort,
welke gedachten hem bezielden:
Wanneer John aanvroeg om eenige jaren op een
