222
in staat den verschrikkelijken strijd en de worsteling,
die hem geheel met zich medesleeptennaar waarheid
te malen. Wij zullen hem ook alleen laten.
Twee dagen later verliet een lijkstoet den post;
er werd een officier begravenV. L behoorde
niet meer tot de levenden; zijn naam zou voortaan
staan te midden dier lange reeks van heldendie hun
leven hadden opgeofferd in dien onzaligen strijd. Aan
de geopende groeve werd een kort en hartig woord
gesproken over den gesneuvelde en spoedig daarna
volgden de gebeurtenissen weder haren gewonen loop.
V. L leefde voortaan slechts voort in de herinnering
zijner kameraden.
Kalm daalde de nachtelijke duisternis op de aarde
en bedekte alles met zijn donkeren sluier. De planten
wereld der tropen bezwangerde de nachtelijke atmosfeer
met haren welriekenden geur; het eentonig en veel
stemmig koor der insectenwereld verhief zich alles
stemde den mensch tot vrede.
Een zalige vrede daalde ook weder in de vermoeide
ziel van John. De vreeselijke strijd van de laatste
dagen was volbracht; de laatste vreeselijke worsteling,
die hem had aangegrepentoen Van L aan den
schoot der aarde was toevertrouwd, was gewonnen.
Weer was hem die avond, diep in de wildernissen
van Borneo, met al zijn smartelijks voor den geest ge
komen hij had zich weder geheel onder den invloed
gevoeld der wild opbruischende hartstochtenmaar de
strijd was gestreden hij had verwonnen hij had
Van L. vergevendie onbewust de oorzaak was geweest
van zijn leed. Hij zou de zware taak volbrengen, den
