c
geweest. Hoewel deze quaestie menig hoofd op hol
en in beroering brachtzullen wij haar niet meer dan
even aanstippen.
Den 19den Februari, 's Konings verjaardag, werd
op de gewone wijze met hoornmuziek ingeleid. Nog
druischte de feestmuziek van 24 Nov. 88 ons in de
ooren en weer stond een feestelijke dag voor ons.
Met recht een feestdag; want wie zich de dagen van
Nieuwjaar '89 voor het geheugen roept, zal zich her
inneren hoe men steeds tusschen hoop en vrees leefde
of de laatste oranjevorst ons zou overblijven of ont
vallen. Met opgewektheid werd aan de parade deel
genomen, die begunstigd werd door droog, hoewel
somber weder.
Dien dag werden aan de cadetten Doppenberg, Ten
Kate, Hendriks, Insinger, De Boer en In'tveld van
het 3de studiejaar de voorrechten van cadet-korporaal
geschonken; tevens werden alle straffen opgeheven,
uitgezonderd voor een 25-tal boosdoeners van het
eerste jaar, die aldus leelijk in de fuik liepen.
Des middags vergaderde iedereen in vroolijke stemming
op de Sociëteit, om 2^ uur arriveerden de Gouverneur,
Eerste Officier en verdere officieren. De Gouverneur
drukte in eene speech vooral op het voorrecht, dat
den lande te beurt was gevallen door het behoud van
het leven des Konings.
Het bal 's avonds in Concordia was zeer geanimeerd.
Weer bleek, dat die zaal, hoe ook voor alle doel
einden geschikt, niet opgewassen is tegen de danslust
van een 300-tal paren. Soms had het zelfs veel van
een samengehoopte massa maar of de goede stemming