CLXV
Diemont voltooide Pel's program met de navolgende
uitkomst.
In het Westen waren de XXV moekims in onze macht,
in de XXII moekims in 't zuiden hadden wij vasten voet
en in 't oosten een postenlinie in de XXVI moekims
dit was het stelsel der bezetting van een vaste positie.
Herhaalde aanvallen hadden echter op onze posten
plaats gehadalsmede op transporten of convooien
onder anderen om te noemen:
De ramp van kapitein Van Swieten48 Februari
1876, de aanvallen op luitenant Verhofstad, luitenant
Buijs en majoor Mekern, de aanval op het detache
ment met bouwmaterialen tusschen Kota-Alam en Oleh-
Karang.
Van onze zijde werd er dapper gestreden bij de
verovering van Lambaroe (16), van Kadjoe, van Lam-
pagger (17) (2 en 3 Mei 1876) enz.
Zonder uitzondering streden de troepen overal met
evenveel moed. De postcommandanten toonden zich
steeds die gewichtige betrekking waardig. De wijze
van oorlogvoeren der Atjehers was de echte guerilla-
oorlog, waarin de haat der Atjehers tot wanhopige
woede werd opgezweept. Toch zetelde het bestuur
van het verzet niet in Atjeh zelf, doch in Penangin
den zoogenaamden Raad van achten. Daar werd alles
voorbereid onder de energieke leiding van den Arabier
Habib Abdul Rachman, in 'tkort de Habib genaamd en
van Toekoe Ibrahim.
Op vele wijzen trachtte de vijand den oorlogstoe
voer te belemmeren en het kostte der marine zeer
veel moeite al de listen te doorgronden. Veel dankten
