48
»0 neen," kapitein, ik zal trachten als een Indisch
officier dienst te doend. w. z. mij alle vermoeienissen
en ontberingen getroosten."
«Flink gesproken," antwoordde Van der Haere.
Weldra sloegen de trommen gewapend appèl, en
stil traden de soldaten achter hunne »aan rotten"
gezette geweren aan.
De hier en daar rondloopende muildieren werden
spoedig door de koeliesdie bij het transport gevoegd
warengegrepenmet het noodige beladen en op den
linker vleugel opgesteld.
Nadat kapitein Van der Haere zijn kleinen troep de
positie had laten aannemen, sprak hij:
Kameraden
»Morgen komen wij in het vijandig gebied. Ik eisch
van u lieden de stiptste gehoorzaamheid; een ieder,
die niet oumiddellijk mijne bevelen opvolgt, zal ik met
den kogel laten straffenneemt verder de meeste stilte
en de grootste waakzaamheid in acht.
«Vertrouwt geheel op mij, opdat ik, zoo 't noodig
mocht zijn, geheel op u lieden kan rekenen."
Een daverend hoerah! was 't antwoord op deze
korte toespraak.
Treffend was het gezicht van al die bruine en ge
bruinde strijders, die zoo zeer op hun kapitein ver
trouwden.
Weldra zette de colonne zich weder in beweging,
totdat bij het ondergaan der zonVan der Haere bevel
gaf halt te houdenom het bivouak weder op te slaan.
Na de noodige schildwachten op post te hebben
gezet, deed Van der Haere zijne ronde door het
r
