23
zijne soldaten verkeerdenmaar kon het ramoer bijna
niet overschreeuwen.
Eindelijk luisterde men.
«Formeert carré," bulderde .hij nu, en nam in het
midden van het carré plaats.
Laadt 't geweer. Aan.
Zetaf. Geen schot knalde.
Al deze commando's werden met de meest mogelijke
koelbloedigheid door Van der Haere uitgesproken; hij
wilde zijne soldatendie nog niet in het vuur geweest
warenaan het gezicht van die bloeddorstige wilden
wennen.
Tandakkende kwamen de voorvechters, met klewang
en lans gewapend, tot op 20 passen van het kleine
carré.
Akelige stilte heerschte onder die soldaten.
Met de tanden op elkaar geklemd, zagen zij den
vijand Hink in de oogen, het geweer krampachtig
vasthoudende.
Aan bulderde Van der Haere.Vuur!
De kruitdamp belette de uitwerking van het moord
dadige lood te zien.
Kalm herlaadden die wakkere mannen hunne ge
weren. Nogmaals klonk het «Vuur" van Van der
Haere.
Verschrikkelijk was de uitwerking.
Een gebrul, wilder nog dan dat van wilde dieren
klonk door de lucht en was het eenige antwoord op
dit salvo.
Als tijgers sprongen nu de oproerlingen over de
lijken hunner gevallen makkers tegen het carré op,
dat wakker stand hield.
