34 oogen zijn slechts op één voorwerp gericht, op dat bleeke, magere gezicht, en hij ziet den steen niet, waarover hij struikelthij staat met moeite weer op doet nog twee passenwankelt en zinkt dan machteloos ineen terwijl het geweer ontvalt aan zijne bevende hand. Marie ziet diten met eene uiterste krachtsinspanning stoot zij de voor haar staande personen op zijde; zij springt op den gevallen soldaat aan, grijpt het geweer, dat naast hem ligt met beide handen envoordat iemand het beletten kanstoot zij den landverrader de bajonet in de horst. Een dikke straal bloed welt op uit de wonde en de omstanders wijken ontzet terug. Jean opent nog eenmaal de oogen en schijnt met den blik Marie te zoekenzij is verdwenenen zonder door haar vergeven te zijn, sterft hij, niet als krijgs man, maar als verrader van zijn vaderland, getroffen door de handdie hij zoo dikwijls in de zijne had genomen in dien gelukkigen tijd, in het priëel vóór Bertrand's woning. Marie had zich na het volbrengen harer daadgebruik makende van de algemeene ontsteltenis, die het ge beurde had teweeggebracht, een weg door de menigte gebaand en wasaan de grootste wanhoop ten prooi huiswaarts gekeerd. Voordat zij echter haar woning bereikt had, werd zij achterhaald door een brigadier met twee gendarmes, gevangen genomen en in voor- loopig arrest gesteld. Niet lang daarna kwam zij voor den krijgsraaddie haarondanks de verzachtende omstandighedendie voor haar bijgebracht konden worden veroordeelde om gefusilleerd te worden. De

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1890 | | pagina 266