J DE TAAK DER SCHIMMEN el is de aanval, wanhopig de tegenstand! Uit drie batterijen regent het kogels op de kleine schans, aan den rivieroever opgeworpen om de doorwaadbare plaats te verdedigen. Herhaalde malen is reeds de vijand genaderd en heeft hij zich in den stroom geworpen, maar telkens ook heeft hij moeten wijken voor het vernielend vuurdat de beide stukken hem van de schans tegenbraken. Lang zal echter het uur van den overtocht zich niet meer doen wachten dat bewijst reeds het aantal dooden, dat daar om de beide vuurmonden ligt uitgestrekt. Toch houdt men wakker stand en met woord en daad moedigt de be velvoerende luitenant zijn laatste manschappen aan En opnieuw braken de vijandelijke batterijen hun lading uit om de vernietiging der dap peren te voltooien. Reeds zwijgt een der vuurmon den de handen die hem moesten bedienen zijn door den dood verstijfd, maar nog wijkt men niet! Uoch eindelijk vallen ook deze laatsten en alléén staat nu de stoute aanvoerder te midden zijner gesneuvelde

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1890 | | pagina 272