t
98
schermer hiervoor te vinden, maar mijne teleurstelling
is bitter. U weigert de toestemming te geven, waarom
ik smeekte, helaas, ik heb te vroeg waarde aan mijn
geluk gehecht."
Karei!" «Karei!" De vader schudde droefgeestig
zijn hoofd, maar de jonge man was te zeer opgewonden
om het kwetsende van zijne woorden te gevoelen. De
deurknop draaide in zijn hand rond en het volgende
oogenblik stond hij in den donkeren gang, terwijl
eene verwensching over zijne lippen kwam. Zijn vuisten
balden zich en bij het naar beneden gaanhad hij
moeite zich staande te houden.
In zijn kamer gekomen, verwisselde hij de uniform
met de burgerkleeding en sloop vervolgens de huisdeur
uit. Hij haastte zich om zoo spoedig mogelijk het
gezellige thuis te ontvluchten, ten einde in de vrije
natuur zijn overkropt gemoed uit te storten.
Hij, die bekend stond als een vroolijke kerel, maar
om zijne degelijke, strenge levensopvatting dikwijls de
dupe was van de scherpe opmerkingen zijner kame
raden had dit steeds verdragenalleen omdat Eugenie's
beeld hem diep in het hart gegrift was. Zou hij nu
nog langer weerstand kunnen bieden aan hunne flauwe
aardigheden? Hoe dikwijls toch had hij geen onweer
staanbare macht gevoeld om zich in den kring zijner
luidruchtige vriendente werpen en een glas op te
nemenom in één teug de weinige wilskrachtwelke
hem er nog van weerhieldte verzwelgenom mede
te juichen en te klinkentotdat het bruischende vocht
hem van zijn stoel op den grond zou doen glijden.
Al voortwandelende in de schemering had hij een