t 98 schermer hiervoor te vinden, maar mijne teleurstelling is bitter. U weigert de toestemming te geven, waarom ik smeekte, helaas, ik heb te vroeg waarde aan mijn geluk gehecht." Karei!" «Karei!" De vader schudde droefgeestig zijn hoofd, maar de jonge man was te zeer opgewonden om het kwetsende van zijne woorden te gevoelen. De deurknop draaide in zijn hand rond en het volgende oogenblik stond hij in den donkeren gang, terwijl eene verwensching over zijne lippen kwam. Zijn vuisten balden zich en bij het naar beneden gaanhad hij moeite zich staande te houden. In zijn kamer gekomen, verwisselde hij de uniform met de burgerkleeding en sloop vervolgens de huisdeur uit. Hij haastte zich om zoo spoedig mogelijk het gezellige thuis te ontvluchten, ten einde in de vrije natuur zijn overkropt gemoed uit te storten. Hij, die bekend stond als een vroolijke kerel, maar om zijne degelijke, strenge levensopvatting dikwijls de dupe was van de scherpe opmerkingen zijner kame raden had dit steeds verdragenalleen omdat Eugenie's beeld hem diep in het hart gegrift was. Zou hij nu nog langer weerstand kunnen bieden aan hunne flauwe aardigheden? Hoe dikwijls toch had hij geen onweer staanbare macht gevoeld om zich in den kring zijner luidruchtige vriendente werpen en een glas op te nemenom in één teug de weinige wilskrachtwelke hem er nog van weerhieldte verzwelgenom mede te juichen en te klinkentotdat het bruischende vocht hem van zijn stoel op den grond zou doen glijden. Al voortwandelende in de schemering had hij een

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1890 | | pagina 330