Ill
«Beste, lieve ouders, heb ik u veel verdriet ge
daan, o, vergeef 'tme, vergeef 'tme, ik kende nog
geen levensernst," snikte hij.
Vóór het ter ruste gaanbekende Karei zich zelf
»0, hoe heb ik mij in hen vergist, hen verdacht
van koelheid en onverstanddie oudersJazij
meenden het werkelijk goed met me. Ik was nog
kind, toen ik heenging."
H. H.
