8
Plotseling hield het rijtuig stil; de koetsier sprong
van den hok en voorkwam zijn meester in het openen
van het portier. Men was thuis.
Nelly kwam nog even bij haar voogd in de huis
kamer zitten om eenige zaken, 't huishouden betreffend,
te regelen en begaf zich toen naar hare kamer. De
oude heer bleef, naar gewoonte, zijne brieven lezen en
de tijdschriften inkijken.
Het licht in Nelly's boudoir was ontstoken en wierp
door een rooden lampenkap getemperdeen zacht
schijnsel op het smaakvolle ameublement; door de
openstaande balkondeur drong de nachtlucht in de
kamer binnen, terwijl soms eene dartele koelte naar
binnen speelde, daarbij de gordijnen geheimzinnig
ritselend, over het mollige tapijt wuivend.
Nelly zat, het schoone kopje op den arm steunend,
aandachtig een opengeslagen portret-album te beschouwen.
Ze scheen niets te hooren; zij was geheel in haar
droomerijen verzonken. Ze dacht ook aan hem
aan haren Frits, aan dien onvergetelijken laatsten
avond, toen hij nog zoo wegsleepend schoon datzelfde
Andante had gespeelddat haar heden-avond zoo ont
roerd had.
En nu, in hoe langen tijd had Eddy geen tijding
uit Indië van hem ontvangen Jadat wist ze niet
maar het was lang geleden, langer dan zij van hem
gewoon was. Die goede Ed; hij wist alles en hij
alleen kon haar troosten.
Nelly's gedachten schenen hoe langer hoe bemoedi
gender te worden. Waarover zij toch peinsde'? Een
glimlach, die van vertrouwen sprak, speelde om hare
