12
die sinjeur naar Indië vertrokken is. De informatiën
naar hem waren spoedig genomen, dat verzeker ik je;
hij heeft het er als student goed van genomenmaar
was overigens een degelijke vent. Daarenboven heeft
hij in mijne oogen flink gehandeld door mij het eerst
zijne plaatsing te melden. En nu, kind, van harte geluk
met je engagement, 't Doet me innig leeddat je van
me weggaatmaar eens moest dat toch gebeurendat
voorzag ik. Je wilt vragen, waarom ik niet meêga?
Neenkindik ga niet meer uit Hollandik zou jelui
bovendien maar tot last zijn."
«0 neen Oomdat
«Jawel, dat zou je over een jaar of wat niet meer
zeggen. Zwijgen we liever hierover, Nelly."
Er volgde een oogenblik stilte. De oude heer scheen
na te denken, hij was ernstig geworden, een zwaar
moedige trek verduisterde zijn gelaat. Plotseling scheen
hij tot een besluit gekomen te zijn.
«Nelly, nu je binnenkort getrouwd zult zijn en van
me weg zult gaanzal ik je iets vertellenom je veel
duidelijk te maken, wat je misschien wel eens onbe
grijpelijk is voorgekomen. Ik heb je weinig van mezelf
gesproken, ik doe 't liever niet. 't Verhaal is lang
geleden gebeurd, kleine."
«Je weet, dat ik nooit getrouwd ben geweest, maar
evenals alle vroolijke jonge luitenants, ben ik verliefd
geweest en ernstig verliefd ook Nu bijna veertig jaar
geleden kwamen je vader en ik gelijk als officier van
de Academie. Je weet, we waren weezen. Je vader
was twee jaar ouder dan ik en een vroolijk heer.
Eduard vertrok echter spoedig naar Indië en ik bleef
c