12 die sinjeur naar Indië vertrokken is. De informatiën naar hem waren spoedig genomen, dat verzeker ik je; hij heeft het er als student goed van genomenmaar was overigens een degelijke vent. Daarenboven heeft hij in mijne oogen flink gehandeld door mij het eerst zijne plaatsing te melden. En nu, kind, van harte geluk met je engagement, 't Doet me innig leeddat je van me weggaatmaar eens moest dat toch gebeurendat voorzag ik. Je wilt vragen, waarom ik niet meêga? Neenkindik ga niet meer uit Hollandik zou jelui bovendien maar tot last zijn." «0 neen Oomdat «Jawel, dat zou je over een jaar of wat niet meer zeggen. Zwijgen we liever hierover, Nelly." Er volgde een oogenblik stilte. De oude heer scheen na te denken, hij was ernstig geworden, een zwaar moedige trek verduisterde zijn gelaat. Plotseling scheen hij tot een besluit gekomen te zijn. «Nelly, nu je binnenkort getrouwd zult zijn en van me weg zult gaanzal ik je iets vertellenom je veel duidelijk te maken, wat je misschien wel eens onbe grijpelijk is voorgekomen. Ik heb je weinig van mezelf gesproken, ik doe 't liever niet. 't Verhaal is lang geleden gebeurd, kleine." «Je weet, dat ik nooit getrouwd ben geweest, maar evenals alle vroolijke jonge luitenants, ben ik verliefd geweest en ernstig verliefd ook Nu bijna veertig jaar geleden kwamen je vader en ik gelijk als officier van de Academie. Je weet, we waren weezen. Je vader was twee jaar ouder dan ik en een vroolijk heer. Eduard vertrok echter spoedig naar Indië en ik bleef c

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1891 | | pagina 170