17
Hij scheen daarna diep in gedachten verzonken
eene bittere trek gaf iets ironisch aan het gelaat.
Plotseling streek hij zich met de hand over het voor
hoofd. Hij was weer de oude, toen hij snel opstond
en zijn nichtje, dat geheel ontroerd had toegeluisterd,
een nachtkus op het voorhoofd drukte.
ft Goeden nacht, kind, slaap wel", sprak hij haastig;
terwijl hij haar in 't voorbijgaan nog toefluisterde: »Je
lijkt veel op je moeder, als jong meisje, anders zag
ik haar trouwens nooit."
De deur sloot zich achter hem. Diep getroffen bleef
het meisje staan.
Arme, goede Oom. Frits, jij zult gelukkiger moeten
Nelly's oogen waren vochtig, toen zij het licht op
hare slaapkamer ontstak. Nog lang daarna hoorde zij
haar voogd op zijne kamer heên- en weêrloopen.
't Was laattoen de oude heer zich naar zijne slaap
kamer begaf. Hij stak eene kaars aan, maar bleef
nog peinzend uit zijn raam staren. Plotseling nam hij
het licht op en hield dit voor eene groote photographie
waarop een jong paartje hem toelachte. Lang beschouwde
hij de beide personen; lang en somber.
»Ed, vergeef me, dat ik je zoolang heb benijd, ja
bijna gehaat met afgunst; ge waart een edele broer,
maar wist niet, dat ik Nelly beminde. Ik heb boete
gedaan door voor je kinderen een vader te wezen.
Nelly, ze zijn gelukkig, de arme weezen."
De kaars werd op tafel neergezet en het werd kort
daarna weer donker in het vertrek.
zijn.
Lonrad.
2
<r
