p
E j^AMILIE AN ^REGEL,
foen Mevrouw Van Bregel liet ongeluk had haar
echtgenoot te verliezendie haar met twee
jeugdige zonen achterliet, bestonden al haar
middelen uit een gering pensioenwaarop zij als weduwe
van een Oost-Indisch ambtenaar recht had. Ten einde
de opvoeding harer kinderen persoonlijk op zich te
nemenkeerde zij zoo spoedig mogelijk naar Nederland
terug, betrok een stil bovenhuis in eene der nieuwe
straten van den Haag, en begon vol moed de zware
taak, die zij geheel alleen zonder hulp van bloed
verwanten of vrienden te vervullen had.
Het was de uitdrukkelijke wensch van den overleden
vader geweest, dat Willem de oudste zich zou
wijden aan den militairen stand. Deze was dan ook
zijn ideaal geworden voor hem geen heil buiten een
krijgsmansloopbaan, en met ijver en volharding had
hij alle moeilijkheden overwonnendie een jongmensch
op den weg ontmoet naar dat land van belofte voor
zoo menigen schooljongen, de Militaire Academie.
En ook daar had zijne aangeboren vlijt zich niet
verloochend. Volkomen bekend met de geringe geld-
