J
37
hare onbegrensde liefde, zij leefde slechts door en
met hem en nu
Neenhij wilde niet sterven het leven is zoo
schoon, als men jong en krachtig is, en zijn taak was
nog niet vervuld; zijne moeder had hem nog noodig.
En met eene bovenmenschelijke inspanning richtte hij
zich op om een oogenblik later weer neer te vallen
in hevige koorts.
Het waren voor den sergeant onvergetelijke uren
die hij daar aan het leger van zijn beminden luitenant
doorbracht, zonder in staat te zijn eenige hulp te ver
schaffen. De fuselier, afgezonden om in den meest
nabijgelegen post geneeskundige hulp te halen, liet
zich nog steeds wachten.
Eindelijk kwam de gewonde tot kalmte; in zijne
halfgesloten oogen was de gelatenheid te lezen van
iemand, die met deze wereld gebroken heeft. Zijne
laatste krachten verzamelendebracht hij den brief
aan zijne lippen, en drukte op het couvert een langen,
laatsten kus
Twee dagen later kon de bevolking van Kotah-
Radjah getuige zijn van de plechtige begrafenis van
een jong officier, met eere voor 't Vaderland gevallen.
Op dien avond kon men in de officiers-societeit over
niets anders hooren spreken dan over den dood van
Van Rregel. «Kassian, de arme jongen, hoe onge
lukkig bij zulk eene beuzelachtige affaire te vallen
En bij de eerstvolgende mailberichten kon men in
een onzer groote dagbladen lezen »te L niets be
langrijks voorgevallenbij het doen eener ronde ge
sneuveld de 1ste luitenant der infanterie W. K. van
Bregel." Niets belangrijks!
r
