f
j
57
Kareidie zich verbeeldde zulk een geheel andere
houding tegenover haar te mogen aannemen dan zij
gewoon waswas hij onlangstoen zij op herhaald
verzoek van haar oudersiets gespeeld hadniet erg
matig geweest met zijn lof? Welk een tegenstelling
bijvoorbeeld met Willem Zantvliet! Maar toch, dit
moest zij bekennenhij was steeds tegenover haar de
beleefdheid en voorkomendheid zelve! Maar waarom
hielden haar ouders dan ook zooveel van hem Ja
daar had zij het, sedert hij er was, gingen deze
geheel in hem op, en werd er minder notitie van
haar genomenmaar met afschuw wierp zij dit denkbeeld
van zich, want afgunstig was zij niets. Doch even
plotseling kwam ook haar trots weer boven en zag zij
in hare verbeelding de edele gestalte van Van der
Hoeven. Had Marie Zantvliet haar verleden niet ge
plaagd met dien mooien luitenant En zijanders
zoo vlug met een gevat antwoord, zij had gebloosd
en niets weten te antwoorden. Die herinnering was
haar onuitstaanbaar; zouden anderen dan werkelijk
geloovenwat zij zoo hardnekkig weigerde zichzelf te
bekennen
Maar neen, zij kon het niet langer loochenen, zij
had hem werkelijk lief.
En eindelijk, geen uitweg meer vindende in den
doolhof van haar eigen gedachtenviel zij snikkende
op een sofa neer, en Caro, die tegen haar opsprong,
als wilde hij haar troosten, werd ruw weggestooten.
Maar toen de storm uitgewoed was, en haar zenuwen
bedaard warentoen had haar trots gezegevierdzij
zou het hem toonendat hij haar niet straffeloos uit
haar rust opgeschrikt had.
