58
De manoeuvres schenen dien dag bijzonder lang te
durenmevrouw Van Dalen had ten minste reeds
eenige malen de opmerking gemaakt, dat Karei zoo
lang weg bleef.
Een kwartier later was er groote opschudding ge
weest op Villa Amélie"; er was een boodschap uit
het dorp gekomen, dat de luitenant zwaar gekneusd
was, en onmiddellijk had mijnheer Van Dalen zich
daarheen begeven. Mevrouw zat in de grootste onge
rustheid zijn terugkomst af te wachten en stelde zich
het ergste voor. Wat er in Amélie omging, was ver
borgen onder een schijnbare onverschilligheid; maar
weg was de kalmte, die zij kort te voren herkregen
had, en zij gevoelde een nijpend berouw over haar
besluit van zooeven. Tegen den krachtigen levens-
lustigen Karei van zoo straks had haar trots gestreden,
en in dien strijd de overwinning behaald; voor den
hulpbehoevende echter, zooals hij weldra voor haar
zou verschijnengevoelde zij een innig medelijden
haar beter ik kwam boven en het liefst was zij hem
tegemoet gesneld om hem vergiffenis te vragen voor
haar miskenning.
Maar uit het rijtuig, dat kort daarop stilhield,
werd geen beklagenswaardig, geheel door lichamelijke
pijnen vernietigd man gedragen; ondersteund door
mijnheer Van Dalen en den dokter, kwam Karei aan
strompelen, ietwat bleek wel is waar van de geleden
pijnenmaar toch sprak uit zijn geheele wezen nog
dezelfde ongeschokte geestkracht, en met een geveinsde
opgewektheid beantwoordde hij de deelnemende vragen
der gastvrouw. Neen! zoo had Amélie zich hem niet
<r
