f
97
weer besef van zijn wanhopigen toestand. Hij stond
op, ging naar de waschtafel en verkoelde zijn brandend
voorhoofd met het frissche water; daarna vernietigde
hij den brief aan zijne ouders, dien Nesselrode hem
teruggegeven had, zette zich voor zijne schrijftafel en
schreef drie brieven.
Den eersten aan zijn ouders, waarin hij hun in
korte, wat Hermine betrof, zeer verzachtende trekken
de oorzaken van zijn' dood vertelde, hun vergiffenis
verzocht voor het leed, dat hij hun door zijnen dood
zou aandoen, en afscheid van hen nam.
De tweede brief was aan Nesselrode gericht om hem
zijn laatste wenschen kenbaar te makeno. a. ver
maakte hij hem een zijner paardenverder schreef
hij hem ook de aanleiding tot zijn zelfmoord en
eindigde: «Met haar leven duldt mijne eer niet,
zonder haar gedoogt mijne liefde niet, dus blijft mij
niets anders over dan een kogel.
Eindelijk kwam het zwaarste, hij wilde het leven
niet verlaten zonder een afscheidswoord tot Hermine
te hebben gericht. Hij schreef haardat hij den dood
verkoos boven het leven zonder hare liefde en haar
hare hardnekkigheid vergaf. Daarna nam hij het groote
portret van haar, dat voor hem op zijne schrijftafel
stond en beschouwde aandachtig die zoo geliefde
trekken; hij zag haar daar in hare volle schoonheid
met een schalksch glimlachje op de lippen, dat hem
door de ziel sneed. Hoe veelhoe oneindig veel had
hij verloren, en hoe zwaar leed hij daaronder. Snik
kend verborg hij zijn hoofd in beide handen, hij kon
zijne smart niet dragen
7
